Dashurinë time e kam shumë të çmuar,
Si një burim që rrjedh duke gurgulluar...

Unë kam dashuri, për lule dhe për pemë,
Dhe për zogjtë e vegjël që në çerdhe flenë...

Kam dashuri për kafshët, uqër dhe luanë,
Dhe pre me urrejtje mishin t[ë gjallë hanë.

Kam dashuri për botën, shpezë e zvarranikë,
Ndonsë kurrë zvarrë nuk eca në jetë një ditë...

Dashuritë te njeriu janë si lulet nëpër kodra,
Jane herë të mëdha, por nisin nga e vogla!

Dhe unë dashuritë i dua si të jenë fëmijë,
Me puthje përkëdhelje sa nis dielli të ndrijë!

Por dashuria për njerzit në shpirt dua të mbijë!