Kur buza jote me puth e unë hap sytë,
Mëngjesi del i bukur e me shumë dritë.
Gëzimin e rrezeve lumturie duke pritë,
Dhe shpirtin tim si baçevan duke vaditë…

Kësaj vaditje freskuse, që gjelbëron fletën,
Unë do ti këndoj me shpirt të gjithë jetën!