Në këtë pyll vjeshtak
Si ujët e liqenit me pamje të trishtuara
Si një erë e lehtë si një vesë mëngjesi
Ndjej tek vizatohen pikturat e fëmijërisë
Në lëkurën e tokës në hartën e një gjethi

Sa larg jemi në këtë shëtitje
Nga pylli ku dikur me një shportë në dorë
Doja t ia mblidhja gjitha ngjyrat

Si dy statuja
Qëndrojmë në skaje të pyllit
Duke numëruar pellgjet

Flasim për jetën si të ishte një film
Pa menduar se në buzën e një gremine
Si pikat e shiut nëpër degët e pemëve
Dhe si një kurorë resh të bardha
Enden hapat tanë të veckël

Në tokën pyllit të mesditës
Sot mbetet vetëm diçka si shushurimë
Dhe ngjyrat e pyllit vjeshtak