Ka fjale qe qajne
Ka dhe lot qe flasin
Ka shpirtra qe vuajne
Ka dhe zemra qe plasin.

Nje pike loti diku
Ka peshe sa nje oqean
Nje fjale e hidhur
Zemren ne copa ta ndan.

Brengat e shpirtit
Si shterngatat e moti
Me krahehapur e pres
Ate cka vjen prej Zotit.

Jeta eshte si det i trazuar
Na hedh breg me breg
Te lutem o njeri
Ate qe nuk eshte e jotja mos e prek.

Mesohu te jetosh
Te ardhmen mos e nderliko
Mos gjyko as pergojo
Por jeten tende, jeto