STROFA 1
Pak dashuri prej zemre,kerkova un nga jeta,
Por zemren e babait,se gjeta qe se gjeta.
Eh fati i jetimit,sa larg nga syri zotit,
Ndaj jeta rrjedh e hidhur,si pikeza e lotit.

Por nje portret i dashur,me del ne enderrime,
Si drite dashurie,si shpres per jeten time,

REFRENI

Ndaj vehten se leshova,ne krah te pikellimit,
Per ju me shpirt kendova,gjith kenget e gezimit.
Jetova dhe kendova,mes shpreses edhe lotit,
Dhe fatin ja besova,gjith juve edhe zotit

STROFA 2

Ne shpirt qirinjt mu fiken,se fryu nje furtune,
Ditet e bardha iken,dhe vetem mbeta une,
Vetmia nuk me mbyti,su bera rob i saj,
Ne vit mu be shpirti,si lule celur maji

Por nje portret i dashur,me del ne enderrime,
Si drite dashurie,si shpres per jeten time

Ky tekst u dërgua nga Feidra
DËRGO