Shpesh, një nënë, më shumë se të birin, do veten e saj në të.

Vjen një çast në jetën e brendshme familjare, ku fëmijët, me dashje apo pa dashje, bëhen gjykatës të prindërve të tyre.

Fëmijët tuaj… janë për një kohë më tej nga koha juaj.

Kam mësuar se kur një i porsalindur shtrëngon për herë të parë gishtin e babait në grushtin e tij të vogël, e ka mbërthyer përgjithmonë.

Tri gjëra na kanë mbetur nga parajsa: yjet, lulet dhe fëmijët.

Dua të kthehem fëmijë sepse gjunjët dhembin më pak se një zemër e thyer.

Veset tona më të mëdha e marrin drejtimin e tyre që në fëmijërinë tonë të hershme.

I rrituri që nuk luan, ka humbur përgjithmonë fëmijën brenda tij.

Për femrën, mashkulli është një mjet, qëllimi i të cilës është përherë një fëmijë.

Disa nëna kanë nevojë për fëmijë të palumtur, që të mund të shfaqin mirësinë e tyre prej nëne.

Fëmija nuk e ka kurrë logjikën e të rriturit, e i rrituri nuk e ka kurrë sinqeritetin e pastërtinë e fëmijës.

Drita e syve për çdo nënë është fëmija!

Familja është trungu dhe fëmijët janë lulet.

Ka fëmijë që nuk mendojnë për prinderit e tyre, por nuk ka prinder që të mos mendojë për fëmijēt e vet!

Fëmijët sa janë të vegjël, natyrisht më shumë u ngjajnë prindërve, por kur rritën, ndodhë që më shumë t'u “ngjajnë“ atyre që shoqërohen!

Parfumi më i shtrenjtë për nënën është aroma e fëmijës!

Fëmijët nuk jan jetim vetëm kur u mungojnë prindërit, por edhe kur u mungojnë këshillat!

Mund të lumturojnë shumë gjëra në jetë, por ai që të lumturon shpirtin është FËMIJA.

Në rrugë me kallderma dhe parqe të bukura, don ta shohësh dhe të prekësh dorën, shikimin, buzëqeshjen dhe lojën e fëmijës tënd.

Një fëmijë, një mësues, një libër e një laps, mund të ndryshojnë botën.

{{ quote.lyrics }}