Dy vajza/djem mund të jenë shoqe/shokë, por i treti është veç një numër!

Ata që heqin miqësitë nga jeta, heqin diellin nga bota.

Sa më pak shoqëri të kesh, aq më i/e qetë do të jesh!

Armiku e miku yt, bashkë, të godasin në zemër. I pari flet keq për ty, e i dyti vjen e ta thotë.

Miqësia fillon ku interesi mbaron.

Njeriut i pëlqen të shohë të përulur edhe mikun e tij më të mirë. Pikërisht mbi përulësinë bazohet pjesërisht miqësia.

Një shoqëri e mirë, është një familje e dytë.

Një gjysmë miku është një gjysmë tradhtari.

E kush është ai që vdes pa marrë me vete edhe një shkelm, dhuratë të një miku?

Një mik i vërtetë është ai që të merr për dore e të prek zemrën.

E vetmja mënyrë për të patur një mik është të jesh i tillë.

Nga të gjitha gjërat që dija siguron për të patur një jetë të lumtur, e mira më e madhe është miqësia.

Më mirë të mashtrohesh nga miqtë se t'i mashtrosh ata.

Një prej kënaqësive të të paturit miq të vjetër është se me ta mund t’ia lejosh vetes të sillesh edhe si i krisur.

Nuk kemi dhe aq nevojë për ndihmën e miqve, sa për sigurinë e ndihmës së tyre.

Fatkeqësia shfaq miqtë e rremë, kurse koha i shfaq të dy llojet e miqve.

Mënyra më e mirë për t’i mbajtur miqtë është të mos u kërkosh asgjë e të mos u detyrohesh asgjë.

Një njohje e re është një eksperiment, një miqësi e re është një rrisk.

Njeriut i pëlqen që edhe shokun e tij më të mirë ta shohë të poshtëruar. Për shumicën e njerëzve, miqësia bazohet mbi poshtërimin.

Tekat e fatit vënë në provë besueshmërinë e miqve.

{{ quote.lyrics }}