zemra ime e ambel
ti me ishe dje,
por ndryshoi njerezia
sot i larget je.
Dhe une tu luta
mos ofendo,
nje dite kur nisesh,
me mirupafshim shkon.

Dashnia e andrrave te mia
shantohet,harxhohet sikur pija,
ndahen njerezia.
Dashnia qe mbaron keshtu se dija,
na sjell pranvere
ose fjale te keqija,
oh,ndahen njerezia
oh,ndahen njerezia.

edhe dicka
kerkova nga ti,
ne mes te pranveres
mos te ndahemi.
Kurseji lulet
dielli na pertrine,
cdo plag e zemres
duket ma e veshtire.

Dashnia e andrrave te mia
shantohet,harxhohet sikur pija,
ndahen njerezia.
Dashnia qe mbaron keshtu se dija,
na sjell pranvere
ose fjale te keqija,
oh,ndahen njerezia,
oh,ndahen njerezia.

Dashnia qe mbaron keshtu se dija,
na sjell pranvere
ose fjale te keqija,
oh,ndahen njerezia
oh,ndahen njerezia.


Ky tekst u dërgua nga Krenar Manaj
DËRGO