Si zogu në stinën e verës
Shpirti im pret me përmallim
Të nderem në krahët e erës...
Tek valët e detit të gjej qetësin.

Pastaj të zbres si një ujvarë
Atje, tek gurët e mallit të rëndë
Me zjarrin e lotit të shuaj mall
Në kopshtin e yjeve të mbjell këngë!