Qe kur isha femije, vija jastekun ne kembe,
Qe ne dritare te arrija.
Isha i vockel, ne xhamin e dritare nuk arrija dot.
Ne dritare shikoj e më ngjet aty jam dhe sot.

Nga gjumi çohem, ne dritare syte ne dritare hedh,
Ne gjume me vjen, e ne drita ten e mbyllur me pret.
Ngaqe me eshte bere zakon,
direkt jastekun marr ne dore,
Hemmm .. s’e ve me nen kambe,
por ne gji e shterngoj.

Qe ate here me ka ngelur,
ne dritare gjithmone veshtroj,
Ty qe, t’me vish ne dritare ..peisazh te bukur shikoj.
Ne gjume me the, duaje veten se te vijne te gjitha,
Po une nuk dua asnje se gjithë jeten ty te prita