Dallga më lagu këmbët,
po vall kush e di, ,
Liqeni më foli më tha
-Mir se erdhe Ti, !
Këtu, edhe pak afrohu
të të dhuroj shkum’ shkumë ' e furtun,
më dukesh e njohur, por se di se kujt,
flm nderit thash, foton po të marr,
o qënie e egër, që as një nuk fal,
MBRESA qe e bukur e s'mund ta harroj, ,
Liqenin e vënd lindjes sate,
Ja si ty dikur, mua më largoj.
Nuk i mbaj mëri për ty atij i fola,
më duket se prapë atë e lëndova
e lash më në fund e lash në mërzi,
furtunë, dallgë, stuhi, egërsi
por ai nga unë priste dashuri, ..
si ta duash prap si ta duash si, ,
këtë liqen të egër, që s’afron njeri?.
MBASE, mban mëri që dikur e le,
Në mëndje të ka dashuri të Re.
Dashuri e re dashuri e humbur,
Për këtë liqeni kurrë s’të ka falur, , !
I thash se je nisur, në të tjera jet’,
Pastaj i qetuar, , qetoi vërtetë..!
--- --- ---- ---- ----

Dashuria për një Vënd' lindje, , !
Manastir, Makedoni.