kjo histori esht natyrisht, me e lasht se lashtesia
qe flet e flet e pafundsisht, se c'mund te bej dashuria
nje vajz e embel vajtonte, me engjuj me gjinde fliste
po qe se djelli perendonte, djaloshi saj do vdiste

ashtu e heshtur rrinte sot, e tretur fort ja ngulte syte,
ku pakes djell qe kishte mbetur, sa nje kandil leshonte drite
dhe syt i mbante gozhduar, andej nga djelli po ikte
ne horizont duke hushuar, dhe zemren djalit, ja fikte

Po erdhi casti i mrekullis,nga klithme e zjarrt e dashuris
aty ku mendja nuk ta pret, ne horizont djelli u step


Ky tekst u dërgua nga Esa
DËRGO