Më the se ke humbur një shok
Se miqësin e ktheu në dashuri
Ndaj dhe unë s'të afrohem dot ...
Se nuk dua të vuajmë të dy.

S’dua të humbas si notat e këngës
Kur pentagrami laget në shi
Nuk kemi faj që sytë janë në zemër
Në ballë rrinë thjesht si stoli!

Më vjen ta le kraharorin bosh
Dhe të endem si era në shkretëtirë
Doja që bashkë të ishim shokë
Pse duhet të ndahemi: “lamtumirë”?

Më mirë larg, për faj të zemrës
Arsyeja heshtur si guri në themel
Mos u mundo të vish as në ëndërr
As tek kafja, si çdo ditë të djelë.

Do kthehem tek stoli i heshtjes
Ta bind zemrën ndryshe, nuk di
Të ngushtë këta shtigjet të jetës
Më mirë kështu se një marrëzi!