Në shteg të malit mbrëmja bie
eja pse vonon
fëmijët janë, me lodra yje
zbukurojnë bredhin tonë

nga puna vij me shokët bashkë
dhe për ju mendoj
e ngrohtësinë ia ndiej unë vatrës
prej së largu shoqe moj,
krah për krah të dy
në vite kanë
një dritë në sy e zemrat pranë
me një premtim, të ri gjithmonë
ta mbushim plot dritë
ne jetën tonë

pranverë e dritë, rriten fëmijët
si bredhat krahët shtrijnë viteve të rinj.

Kështu fëmijët endin jetën
rriten te kjo tokë përditë
dhe ngrohtësinë, diell gjetën
te kjo tokë, te kjo dritë.

nga mali sjell mbi supe borë,
lodhjen shkund me të
vitin e ri shokët punëtorët
sjellin midis nesh gjithnji
krah për krah të dy
në vite kanë
një dritë në sy e zemrat pranë
me një premtim, të ri gjithmonë
ta mbushim plot dritë
ne jetën tonë

pranverë e dritë, rriten fëmijët
si bredhat krahët shtrijnë viteve të rinj.