>
LETERSISHQIP

Rast I Humbur

Shum e vogel isha e un ika,e merzitur pa ty detin shikoja,ne ate dhe kemba me shkelte e dielli me djegte.Syt mu verbuan nga lotet e qdo nate,zeri mu ndal...smund te flisja.
Merzin ne zemer e mbaj askush nuk e sheh,si degjon askush rrahjet e shpejta te saj,por rrahjet e saj ishin shum te dobeta.
Uji i turbullt si pasqyr mu bë,teksa shikoja veten papritmas te shoh ty,ndalem e qaj,si nje femi i humbur streh kerkoj...por jo streh ne shtepi por streh ne prehrin tend.
I mbyll syt e aromen e detit po e ndjej,nxehtesin e veres po e shijoj,por me mungon i vetem person.
Un sot pa ty ndjehem si shpirti i padegjuar,e roman i pashkruar pa asnje fjal.
Ndjehem si ditar pa flet,si e vdekur plot jet,e buzqeshur me lot ne sy.
:(

DËRGOI: