Ri i ulur mbi nji gure
doren ne faqe tuj mendu
shpaten ndor me sy te perlotur
mendja i rrinteveq ne kruj
i kujtonte fjalt e te atit
kur ja thoshte pran oxhakut
mos harro birr vendin ton
se aj vet ty te mallkon

* Humben rete e u kthjelle moti
ne Kruj u kthy Gjergj Kastritoi
seharroj tokat e te pait
amanetin e te atit

Sa te dua o shqiperi
sa mall ndjej e sa deshir
per ty gaz e dashuri
thell ne zmer me ke mbir
sa per mua o atdhe
je nje lule aq e vyer
qe nuk gjendesh permbi dhe
shpirtin tim per ta ushqyer

* Ty asgje sta mbushka syrin|
as nje pem e as nje gur
me ne fund moj trimerore
bere qerdhen ne flamur

kur ndegjoj sulltan murati
gjith ushtrin e beri gati
shqiperin me sulmu
tan ballkanin me sundu
trim i fort gjergj kastrioti
fuqi t madhe i dhashka zoti
bashk me trimat e arberis
grusht te madh i dhan truqis

* Pa ndegjo sulltan murat
un per ty nuk jam i ngat
nuk jam beu i turqis
JAM USHTAR I ARBERIS


Ky tekst u dërgua nga Marigona
DËRGO