Papritur lind nje mall
per qytetin e vjeter
per shoket e mi
femijerine hedh ne leter

krijohet tash nje veper
histori faqe plot
kujtohen kohet e kaluara
dhe derdh nje pike lot

eshte nje gje kaq e vogel
shqiperia ne kte bot
akoma me e vogel
duket ne glob vlora sot

o zot kur mendoj
ne sa vuajtje jemi rritur
erresiren e njohem
gje tjeter skemi ditur

se jam vlonjat
dhe percoj ndjenje krenarie
si shqiponja dy krere
ketij vendi qendroj ne krye

se them per mburrje
por thjesht ndjenje atdhetarie
si nder shekuj flamurtar
kur askush dot nuk ndihej

se ok yeah..
se le me kaq duhet te ec me tej
se kam gjak shqiptar qe me vlon nder dej
arsyeja e te qenit vlonjat
ben kete gjak te shpertheje

Ndjej shume keqardhje
kur shoh shqiptaret neper bote
perulur kudo jane
dhe nga syte e tyre lot

kuptoj dhe mendoj
qe gjithshka eshte fallco edhe kot
ngrene syte ne qiell
dhe lusin ty o zot

te nenshtruar kudo jane
nje brenge ne zemer e kane
te kthehen dhe njehere
ne token ame

por sit e kthehen kur
na pushtojne ne cdo ane
me forma moderne lirine
tone ata e vrane

varferia na ndau ne shqiptaret
andej kendej
dhe zemra te deshperuara
pa meshire do ti thyej

dhe nuk e di a do te
kthehen ndonjehere
apo kockat te treten
ne dhe te huaj perhere

veshtire ta pranosh
qe ky eshte fundi i cdo shqiptari
nuk respektuam proverbat
qe na la i pari

dhe per kete nuk ja ve fajin
askujt
se thelle te gjithe e dime
qe eshte faji i gjithkujt


Ky tekst u dërgua nga gianni
DËRGO