Mbi gur te kalase,patem pershkruar emrat,ne nuk kishim faj, qe u deshten zemrat, ti me thoshe yll une te thosha hene, as ne varr njeri-tjetri s'kemi per ta len..
oooo, ti me thoshe yll une te thosha hen as ne varr njeri-tjetrin skemi per ta len i kujtoj me malle me malle takimet mbi ure dhe buzeqeshjen tende t'embel s'mund ta harroj kurre.
Ti me vjen ngadale-ngadale si vije pranvera ku te shikoja sy te bukur, se qe me dridhej zemra.
Enderrat tona te vjetra, tani na jane tretur, mbi Kala te Prizrenit veq emrat kane mbetur, ti me thoshe yll e une te thosha hen , as ne varr njerit tjetrit skemi per ta lene...oooo, ti me thoshe yll une te thosha hen as ne varr njeri-tjetrin skemi per ta len, i kujtoj me malle me malle takimet mbi ure dhe buzeqeshjen tende t'embel s'mund ta harroj kurre.
Ti me vjen ngadale-ngadale si vije pranvera ku te shikoja sy te bukur, se qe me dridhej zemra,i kujtoj me malle me malle takimet mbi ure dhe buzeqeshjen tende t'embel s'mund ta harroj kurre.
Ti me vjen ngadale-ngadale si vije pranvera ku te shikoja sy te bukur se qe me dridhej zemra.....