Një ndjenjë malli
rizgjohet bredhur kujtimeve...
Për një vështrim-butësi
një zë-melodi
fjalë-urtësi...
Në net' vetmie
verbëri per sytë
Heshtja vrastare
të vret, të mbytë.
Fuqinë kërkoj
shtigjeve te panjohura të shpirtit
Luftë ti shpallē tundimit
që shpie n'fatalitet
Nën mburojen e metaforave domethënëse
Në betejat e pambarimta
per t'sjellë n'imagjinatë
Çdo dit'e ç'do natë
rifreskova kujtimin për Të
Dit'ngrysa e net'gdhiva
me kujtesen e një imazhi...
Por,
heshtja ngriu ujëvarat e shpreses
e la vend për;dilema, hamendje...
Dhe brenë durimin.
Vërasja në heshtje
Vrasje tin'zare