>
LETERSISHQIP

Harbutë!

Gjithnjë i ngatërruar!
Në udhëkryqet qe i krijon veti!
I "thyer, i zhgënjyer"
I leckosur, ne shpirt
Nëse te dukët se e ke një te tillë?
Sa te ka bëre e "zeza" për veti !
"Vetëm ajo te drejton".
Por me kokën ulur, do mbetesh!
Edhe për njëqind vjet te tjera.
Se veç ashtu te njeh historia.
Atë histori qe ti dhe vetëm ti e sheh, a e
lexon?
Mos dikush do ti jap vetes atë,
luksin te shohë?
Çka te shoh ama? Bëmat ete zezat tuaja!
"Mëkatar"!
Edhe natyrës i behësh i tepërt!
Ti-qe "vret"!
Tash e shumë vjet ke mbete rrugëve te
Ballkanit,
me shpresën e "moçme te gjetjes së
shpirtit bonjak"!
Nuk ka si ty jo-Lajkatar!
"Harbutë! ".
"Nur i pashpirt, me këmbë njeriu".
"Mallkim-mallkim për jetë!
Maskarenj e zuzarë!
Qe s'ngopën me gjake!