Kur lëvron, a hedhë ndajë farë.
Doemos, diçka do korrë!
Po i la te dyja " varë"?
Mos bezdisë dynjanë tujë fole.

Perse flasim me shumë zë.
Kur dikush, nga jeta shkon.
Kjo është punë, "E perëndisë".
Me atë asgjë s'ndryshon!

POR kur benë gjëra "të mira¨
Ne rini, a pleqëri.
Ato vlera janë të dëlira.
Për secilën, shoqëri"!

Urtësi me njerëz rreth, teje.
Zemërhapur, pa përtesë.
Se shumë veten e nderon.
E te tjerë, i banë me shpresë!

Këto te mira, begati.
Nenë natyra "na i dha vetë!
Ruaj me vlerë, e urtësi!
Ndryshe paqe, NUK KE me gjete!

Vallë, kush thotë se NUK e dijë!
Se qeshtë mirë, e qeshtë, keq?
Kujt ti "hedhim hi në sy"?
Kur të gjithë, bashkë jemi njerëz!