>
LETERSISHQIP

Na Shpifët

Si varg rosash, tujë shëtit.
Hyjnë në salla, tujë dremit.
Janë ne mbledhje natë e ditë.
Por asgjë, nuk qesin ndritë.

Tanë te veshur, me kollare.
Te përzgjedhur për shumë vjet.
Punët mirë, s'mërzitën fare.
Se i kem zgjedhur "deputet"!

Kur i sheh nëpër tubime.
Ka të tillë qe s'flasin kurrë!
"Na shpifët" me shumë premtime.
E tash rrinë, porsi një gurë.

"Na shpifët, o të "bekuar"!
Vit për vit, tujë na mashtruar.
Veç për vete, tujë menduar.
Na latë te lidhur, këmbë, e duar.

Kemi ngec, veç tujë shpresuar.
Kush pos jush, me na ndihmuar?
Kjo gjë ndodh, si për çudi.
Si n 'Kosovë ashtu n' Shqipëri,
Në Preshevë, n 'Maqedoni.
Kemi bërë sa shumë "zotëri".
Me i këndua, n 'çifteli.
Pakë për t 'mirë, shumë për dredhi.
Për banesë, e për shtëpi.
Se janë shumë, qe i kanë nga dy.
Për vetura te mos flasim.
Poshtë e lartë, rrugëve i ngasin.
Për shpejtësi, "mendjen se vrasin".