S'iu Ndava Poezisë
Bashkë i ngjitëm shkallët drejt lartësisë,
Ku ti kërkoje gjithmonë një çmim.
Unë kurrë s'iu ndava poezisë,
Rreth saj e ndërtova fronin tim.
Ti e doje gjithmonë çmimin e parë,
E unë nektarin e vargjeve poetike.
Ti more shumë medalje me ar,
Unë s'iu ndava vargjeve romantike.
Unë edhe sot s'i ndahem poezisë,
Dua nektarin e vargjeve me vete.
S'pretendoj majat e lartësisë,
Veç brenda vargjeve të mbetem.
Ku ti kërkoje gjithmonë një çmim.
Unë kurrë s'iu ndava poezisë,
Rreth saj e ndërtova fronin tim.
Ti e doje gjithmonë çmimin e parë,
E unë nektarin e vargjeve poetike.
Ti more shumë medalje me ar,
Unë s'iu ndava vargjeve romantike.
Unë edhe sot s'i ndahem poezisë,
Dua nektarin e vargjeve me vete.
S'pretendoj majat e lartësisë,
Veç brenda vargjeve të mbetem.
Më shumë nga Shefik Arifi
- Me Poezinë, I Dashuruar
- Si Lule E Prillit
- Ngjyrat E Vendlindjës
- Si Një Pranverë
- Edhe Dimri Nuk Është Më Dimër
- Lëvdata Të Bën Me Krahe
- U Thashë Valëve: Lamtumirë!
- Veç Te Ty Dashuri Gjeta
- Lodrat
- Zjarri I Shpirtit
- Ti Qesh Me Ëndje
- Bregdeti
- Ndarja Për Së Gjalli
- Më Erdhe Në Ëndërr
- Erdhe Si Gjysmë E Hënës
- Në Vargje Fshehur
Komente 0