E shoh një djalë, që ecën ngadalë,
Dhe ju qasa kur e njoha.
Kjo ecje bir s'është hiç e mbarë,
I thashë:- Kështu, pas të lë koha.

Ec!, - si të jesh djalë i rritur,
Kështu dua të të shoh.
Se unë përherë për këtë jam grindur,
Me ata që thonë, për punën ka kohë.