Puthmë fort që të harrohem,
Fort, fort, mos më lësho.
Ngrohmë shpirtin se po ftohem,
Asnjë fjalë nuk dua, jo!
E kafshuar është dhe hëna,
I kafshuar shpirti im.
Nën kasollen e anuar
Trupin tim bëje ushqim.
Puthmë fort, gjithnjë më fort,
Të harrohem gjer n’agim...