jon mledh krenë e jon mledh policë
nom i madh na u bo n'Lubeniq
kurr ksi nomi, jo, jo, nuk kem pa
Cen Avdyli e ka pre ni Shka
e ka pre bash nipin e Krajlit
nxjerrë ma ka gjakun e djalit

Cen Avdyli, i hollë e i gatë
po thotë: i mjeri, medet, unë jom plakë
nuk po m'lonë armet me i majtë
s'po m'lojnë pushkë, as allti
veç ni thikë plaku e shtjen në gji

dul n'katun me hjek mërzi
po qasajd shkon qaj hasmi i tij
katarrosh, manxerre e allti
mir'o'mengjesi, po ja bon, kojshi

Cen Avdyli i meçem ish konë
nxurrë kutin po i qet duhon
me dorë t'majtë po ma rrokë kutin
me dorë t'djathtë ma nxerrke sinin

Cen Avdyli, pika e trimit
ja shtjen Shkaut thiken n'gropë të fytit
po ja nimojke qaj Himë Ibishi
po i nimon Hima i vet
Cen Avdyli koka nisë përpjet

n'Hajdar Zeqen koka zatet
pse bre Cenë? punove keq
tash maron, tha, katuni krejtë
s'kom çka boj Hajdar bre vlla
se mu djalin, Shkau, mu ma patë vra
besën djalit unë ja kom dhanë
s'e lo hakun kurr pa ja marë


Ky tekst u dërgua nga Bardhosh Rama
DËRGO