Zemra ç’m’u poq,
Mëlçia ç’m’u dogj
Sevdaja s’m’u hoq
O lalë nga bukuri e saj!
Amani, amani
Hallin mos ma qani
Si t’ja boj o shokë
As vetë nuk e di!
I: Kush niset me bo’ sevda
Në moshën e pleqënisë? :I
I: Mjer ate që e rren mendja,
Kujton vitet e rinisë. :I
Asaman moj lulja e gemit
Me at shtat porsi selvi
Vure zjarrin gjithë miletit
More n’qafë kta djemt e ri.
Gjithë njerëzimi le ta di
Se sevdaja s’ka kufi
Unë vetë e kam provu’
Si n’rini e në pleqni.
Amani amani,
Hallin pse s’ma qani?
Si t’ja boj o shokë
As vetë nuk e di!