Mos ishte vallë veç nje gënjeshtër
dhe ne nuk ishim bashke?
Mos ishte terr kur shihja drite,
mos brenda isha jashtë?
Mos ishte dimër kur kisha vapë,
dhe ënd'rra pash syhapur?
mos vallë un dridhesha nga dielli
e jo nga shiu, i lagur?
Mos bisedonim ,qeshnim ,qanim
dhe ne nje bote s'jetonim?
Mos hidherimet qene ata
qe mua me gëzonin?

A ndoshta kurre s'te pashë
dhe hijet si drite mua me ngjanë?
as s'te degjova, as t'adhurova
a sy e veshe me lanë?
Mos vallë un' lashë mes nesh të ngrihet
kjo humbje e pabesë ?
Mos u terbova kunder saj! dhe prita i pashpresë?
Mos valle veç qava i pafuqishëm, i humbur, e i shuar?
Pra thone per mua e jo per ty, ja ai qe eshte larguar.

A ndoshta kurre s'te pashë
dhe hijet si drite mua me ngjanë?,
as s'te degjova, as t'adhurova,
a sy e veshe me lanë?
Mos vallë un' lashë mes nesh të ngrihet
kjo humbje e pabesë ?
Mos u terbova kunder saj! dhe prita i pashpresë?
Mos valle veç qava i pafuqishëm, i humbur, e i shuar,
Por ishe ti nga ne të dy ajo që eshte larguar.


Ky tekst u dërgua nga Aranit Kola
DËRGO