Mbetëm martirët, e jetës së mjeruar!
Në këtë mënyrë u nisën brezat
Dhe kurrë mbarojnë?...
Mes dritës, dritën s’pamë
Dëshirën e guximshme s’rebeluam!
Qamë mjerimin,
Virtyt i praptë i njerëzimit.

Prej tij lindin gjykatës ndoshta, ...
Ndoshta, të hapësirës njerëzore.
Në madhështinë e tyre gjithmonë dehen
Presim, presin... «triumfatoren!»

S’njohëm përplasjen, revoltën paqesore;
Mbetëm pllagonë me fytyrë njerëzore Të pasurit e shpirtit, ... jo inisiator.