At’ dit’ Marsi se bashku,
per her’ te fundit rrishim,
por nuk menduam fare,
qe me te vetmuar s’ishim.

Doren t’a l’shova mbi flok’
qe me desh aq fort’
dhe ma shfaqe nje deshir’
s’dua t’them lamtumir’.

S’dukesh me e buz’qeshur
me lotet e tu te kthjell’t,
si vesa mbi manushaqe,
kur djelli leht’ mbi faqe.