Gjyshja me miken e saj
atë ditë vere
vendosën të rrëfejnë
për dashninë atyne here
 
E para nisi gjyshja
më një buzëqeshje të lehtë
tregoj si fshehtas dikush
ja kishte dergu një foto  
kur ishte nën fejesë
 
E shikoja me endje
mëngjes e mbrëmje
shpirti më dridhej,
sa herë që mendoja
se mos fotoja që e mbaja
nuk ishte e burrit që e doja...  
 
Disa muaj para martesës  
e takova në qoshe të bashqës  
ishte pikërisht ai
zemra mu bë mal
 
Mikja e gjyshes nisi të flasë
me një buzëqeshje të zbehët
tregoj se nuk e kishte parë burrin
asnjëherë deri në martesë
 
për të qenë edhe me keq
edhe kur ishte martuar
për një javë të tërë
burrin ditën se kish takuar
 
në oborrin e shtëpisë
një ditë duke punuar  
e njoha nga mestet që i kish mbathë
ishte hera e parë që në dritë e pashë  
 
thashë, ky qenka burri im
dukej shumë i bukur
me të rritëm 10 fëmijë
kaluam jetë të lumtur
 
miket ndalën rrëfimet
u panë në sy
shkëmbyen të pa thënat
për të vjetrat dashni.

Korrik 2002.