Ata te dy une dhe ti
njerez qe duhen dhe njerez qe ndihen ne vetimi
ne kete jete kerkon nje ngrohtesi kerkon ne permunges
sa larg eshte kur nuk edi
eshte si nje sfid qe sdi se kur fillon eshte nje udhekruq
qe asnjehere me s'te orjenton.

Sa re te zeza permbi
supet po peshon po pastaj dielli
vetem ty po te ndricon perseri.

Kur fluturon aq larg, kur yje kerkon dhe kur krahet me ste mbajn me asnjeri me ste ndihmon.
Dite me te mira do te vine gjithsesi dhe kur te zgjoesh nga gjumi le te te nise nje fillim i ri,
dhe ti me embel do buzeqeshesh perseri...

Ata te dy une dhe ti njerez qe vuajn dhe njerz qe dehen lumturin
si nje filim qe fundi nuk edi ecen ecen per hapesir ne pa ku fi.


Ky tekst u dërgua nga Briana
DËRGO