kam kohe pa e pare,nuk di ku do jete,
at vjeshte te brishte dhe zerin e saj si kristal...
mes zerave te dimrit, mundohem ti flas

as vet nuk e di, pse lodhem ta gjej,
ende ndjej, ndonese ka shume akull mes nesh.
kjo vjeshte e heshtur, dimrin se fsheh.

se dielli ndricon prape dhe shiu pushon,
nuk di zemra e saj,nga dhimbja renkon,
gjithcka do ta falja qe hapat e saj,te trokisnin prape tek une(tek une)
ende syte e tu,kane ca lote te pathare
si fshin dot e dashur,ndonse jemi larg...
dhe kurre mos mendo,vetem,sje ne kte bote
sepse ti ke nje njeri...qe te do

as vete nuk e di,pse lodhem ta gjej
ende ndjej,ndonese ka shum akull mes nesh
kjo vjesht e heshtur,dimrin se fsheh...

se dielli ndricon prape dhe shiu pushon,
nuk di zemra e saj,nga dhimbja renkon,
dhe kurre mos mendo,vetem,sje ne kte bote
sepse ti ke nje njeri...qe te do

ne zemren time,dimri dhe vjeshta me thone per ty
jo mos kerko tjeter njeri...

se dielli ndricon prap dhe shiu pushon
nuk di zemra e saj,nga dhimbja renkon
dhe kurr mos mendo,vetem,sje ne kte bote
sepse ti ke nje njeri...qe te do


Ky tekst u dërgua nga  Annonim
DËRGO