Une nuk mshefna mas dostv
Po as anash nuk i la,
Bone ti na nguce Trimin
Motren ncic un ta ha.
E ruju po han mut
E pe shan Mirtovicen
Qasaj motres tande
Un apet ja ha cicen.
Jena na qasi
Qe barkin ta mushim barut,
E kom Grande Kosowarin
Qe po m’thot hiq mos u tut.
Se per dosta e thej gurin
E n’ball ta lo plumin,
Gjithmon e kom drit
Se e kom McLumin.
Kah t’hecum na
Permas shemet dheu
Lshoni pak rrugen
Se po vjen Shkelzenbeu.
Kado qe po shkoj
E kudo qe po vi
Se harroj as Albozin
Larg n’Gjermani.
Qdo dost i jemi
Njoni-tjetrin e gjeti,
Jena teper t’gzum
Se e kom Gzimin me veti.
Kur vjen puna per me qi
Krejt i kom si vlla
Kur vjen puna per me ik
Na nuk ikum asnja.
E nese duhet me sjell
Na sjellum tetnon
E ja qim motrat
Atyne qe ecin gjon.
I kena ligjet tona
E nuk kena ligje tshtetit
Ruju mos na shaj neve
Se, dost ja qive vetit.
Na nuk lypim me bo emen
Jem familje e vertet
Krejt ata qe i permena
I kom DOSTA PERJETË.


Ky tekst u dërgua nga  rina
DËRGO