Atdhe, ne u çmendsha ndonjehere,
te shpif, te derdh farmak,
plumbi yt që do me bjere,
tradhetar eshte fare pak.

Në ta grryej si morr i ndyre,
ate trup te dlire zambak,
te me shtrydhesh pa meshire,
dhe meshira eshte fort pak.

Në s’ derdh mund e jam i ploget,
per agimin pranverak,
ne mohoj plaget, a shoket,
me peshty dhe e ke hak,
dhe peshtyma eshte pak!