Më kupto moj lule e bardhë
kam mall,me të thithë nektar
saherë zemra të thërret
bëhesh hije e s'mund të prekë
Më pushton me tër atë nurë
me më ra loti,më bëhet gurë
me hapë zemrën,bëhet urnë
Përse më vënë në kaq siklet
koha s'pritë me i pas dy jetë
dhe dy jetë ne me i pasë
me tu nda kurrë s'kisha dashtë.
Si s'të vjen veq pak mëkat
sa shumë dhembjen po ma zgjat
kot me fjalë më the të dua
se kjo zemër u përvëlua
zgjatma dorën shmangi teket
çka s'shijohet dhe nuk preket

ëndërr është dhe ëndërr mbetet.



PS:Kjo pezi është e bukur për këngë,por te interesuarit për të e kënduar duhettë konsultohen me ne dhe të ruajn autorsinë.