>
LETERSISHQIP

Qetësia E Brishtë

Mbi qiellin e mbretëreshës së vuajtur
Vallëzojnë dhe krakërojnë sorrat e zeza
Sorollaten lirë në hapësirën e gjakosur
Sqepi i kthyer kërcënon pandërprerë.

Pambrojtur pafuqishëm për mbijetesë
Dërmohet nga varfëria shekullore
Shtyrë nga brenda golgotë
Nxirë nxitur nga jashtë
Jeton dehur mbretëresha mëmëdhe.

Ngrirë në shpirt e përdhunuar
Mundon frymëmarrja e rënduar
Shkelur pandërprerë e gjynëzuar
Ngritet me vështërsi dhe përsëri e rrënuar.

Rrezet shpërthyese të afrodiziakut
Mbulojnë xhevahirin mbretëreshën tonë
Shpërthen vaji i gëzimit
Gjithësia përcjell këtë magji.

Në oazën e gjelbërtë të Europës së Bashkuar
Lodhur nga varfëria pezmatuar nga ata
Mbyllur dhe konservuar mohikanët e fundit
Vuajnë- në heshtje ndodhin migrimet...
vargje poetike VI
kalldrëma