Ne shtratin tim me ty flas grindem pakuptim
Ti me lot ne sy kundershtoje mendimin tim
Me shuplake ne faqe te qetesova vetëm pak
Zemra te ishte ndare e te pikonte buza gjak
Floket e prishura lot te pikonin ne gji
Nga xhami shikoje njerezit qe lageshin ne shi
E lenduar afër meje me shikove ne sy
Fillove te mblidhje teshat qe te ishin aty
I krehe floket pak I fshive lotet me mund
U afrove ne shtrat dhe me puthe per fund
E me pas shkove diku larg ku as vetë nuk e di
E shaja veten tash se faji nuk ishte te ti
Me vriste aroma jote bashk me disa gjera tua
Qe kishin mbetur ne dhome se bashku me mua
E shifja gabimin tim por rende qe ta pranoja
Por isha I çmendur tash se e humba ate qe e doja

Pse e vetmuar lagem tash ne shi
Dua te jemi bashke
Ku te shkoj tani

Miresevjen ne boten time zonjusha ime
Ishin fjalet e para te thella te zemres sime
Me kujtohen netet e veres sekondat me ty
Edhe valet e detit qe na lagnin ne te dy
Ti kafshoje buzen kur une te prekja poshtë
Nga epshi nuk ishe e qetë me grrithje lehte
Me kujtohen netet e ftohta me te ftohtit e stines
Puthjen e pare ne erresire te Prishtinës
Ishe ende vajze e re kur fillove te flesh me mua
Edhe sot qeshem lehte kur I kujtoj klithmat e tua
Dhe me doje si e çmendur dhe si I marrë te doja
Ne te mire dhe te keqe per ty do te mendoja
Me mundon tash kjo natë me vret kjo qetesi
Se nuk mund ta perballoj qe mbeta tash pa ty
Por e di nje fjale te drejte qe po e them edhe tash
Se dy njerez qe duhen kurre smund te jene bashk

Pse e vetmuar lagem tash ne shi
Dua te jemi bashke
Ku te shkoj tani


DËRGO