Larg në Isfahan jetonte një Selman
Njerëzit në atë vend Zot zjarrit i kan than
Familja e tij shumë e pasur ishte
Por Selmani n'zemër brengë të madhe kishte

Nëse fiket zjarri, ku mbetet ai Zot
Vendosi t'largohet nga ai besim kot
Zjarri nuk është Zoti, pse duhet t'besoj
Do t'marr rrugë të gjatë t'vërtetën ta kerkoj

Tregtarët e Shamit me vete e morën
E nga Isfahani Selmanin e nxorën
Shërbeu me vite, i ndodhte një gjë
Priftërinjt mësues vdisnin një nga një

E prifti i fundit para se të vdiste
Ai për Selmanin një amanet kishte
Në Jethrib do t’shfaqet i fundit profet
Inxhili na thot do t'quhet Ahmed

PO SI DO TA NJOH, MË THUAJ TA DI
TI TREGOJ I DASHUR VETËM TRE CILËSI
S'PRANON SADAKA, DHURATËN E MERR
NJË VULË KA NË SHPINË SE ËSHTË PEJGAMBER

Udhëtoi Selmani si rob përfundoi
Por fjalët e priftit kurrë nuk i harroi
Puna e detyrueshme, e jeta si skllav
Asnjëherë s'e mposhtën nga misioni i madh

Pronarin jehud e dëgjoi një ditë
Duke i thanë një mikut medet ç'kemi prit
Paska mbrri një njeri, thot se është profet
Çka po ndodh n'kto kohëra, medet çka na gjet

E kohën e lirë Selmani shfrytzoi
Shkoi te Muhammedi hurma i ofroi
Sadaka unë ty, po du me ti dhan
Nuk marr sadaka i dashur Selman

Merri pra dhuratë, i ke prej këtij vllau
Profeti i mori me shokët i ndau
Çka i mbeti Selmanit që ta vërtetonte
Veç vulën e tij ai vet ta shikonte

AFROHEJ SELMANI, E DONTE ME PA
PROFETI I THOT, HAJDE KTU O VLLA
SYRI DON ME PA, ÇKA ZEMRA I THOT
E SHPALOSI VULËN AI SHPËRTHEU N'LOTË

JA RESULALLAH, SA KOHË TË KËRKOJ
ME GJITH ZEMRËN TIME UNË TY TË BESOJ
DUKE E PËRQAFUAR ME GJITH ZEMËR THA
LA I LAHE ILALLAH MUHAMED RESULULLAH