Natën vonë kur unë shqetësohem
pres ëndrren e parê
gjysëm i vdekur
njê shpirt unë jam
simbol i një femër qê të êndêrrova
je vajza qê të dashrova
si zjarrē rrugês dashuria
shpejt u gjua s'besova
Mallkoj vitet qê tê takova
sa aq shumë u dashurova
pyes vetën pse të pashê robi im
i vrashdë,
gjitha gëzimet i shkatêrrove, dashurinë e harrove
harrove tê gjitha
shpirtin e lêndove
Natën vonë kur unë shqetêsohem
dhe pres êndrren e parê, gjysëm i vdekur një shpirt unë jam,
Një ndjenjê e fortë
se ç'mê kaploj
ta fala përgjithmonê
zemra fortê më rrah mendja
jo nuk mund të mba
Mallkoj vitet që të tê takova,
sa shum u dashurova,
pyes vetën pse të pashë
robi im i vrashdë,
gjitha gëzimet i shkatrrove
dashurin e harrove,
harrove tê gjitha
shpirtin e lëndove!

E din ti, E din ti,
se në zemêr jam me plot hidhërim
Lot nê sy, të mbaj kujtin
të pres të më kthehesh amshim...


Ky tekst u dërgua nga Adriatiku
DËRGO