Poetët kanë fuqinë të ngrejnë dhembjet e veta në art, ku në të gjithë gjejnë dhembjet tona.

Poetët: rojtarët e fundit të vetmive.

Mësojeni kohën të mos i hajë të vetët, ç'u shemb shëmtije do ta ngrenë poetët.

Mos u bëj poet nëse s'mund të vdesësh për secilin varg, të vdesësh për secilën fjalë.

Poetët nuk kanë skrupuj kundrejt përvojave intime të tyre: i shfrytëzojnë.

Poetëve që nuk u intereson muzika, bëhen poetë të dobët.

Një poet është një botë e mbyllur brenda një njeriu.

Nuk ua kam zili poeteve që udhëheqen vetëm nga instikti, pasi i shoh si të paplotë. Është e pamundur që poeti të mos jetë edhe pak kritik.

Pyetjes: "Përse shkruan?" poeti do të përgjigjet gjithëherë shkurt: "Për të jetuar më mirë".

Poetët janë të lindur, oratorët janë të bërë.

Kush dëshiron të kuptojë poezinë, të hyjë në fshatin e saj. Kush dëshiron të kuptojë poetin, të hyjë në tokën e tij.

Kush dashuron vërtet, bëhet hero e poet për një buzëqeshje, për një fjalë, për një shenjë të personit që dashuron.

Poeti i madh shkruan kohën e tij.

Mos pyet kurrë për poetët se çfarë njerzish janë, por thjesht merr dhe lexojau veprat.

Tregimi më i mirë është me pak fjalë e shumë kuptim.

Fli, moj fli! Fli, me thanë. Lermë! E “dënuar“ jam. Më hedh vargu havadan.

Të shkruarit nuk është frymëzim, por dhunti nga i madhi Zot.

Edhe në kohët më të turbullta, të errëta, poetët veç dritë sjellin me të tyret poezi. Si “qiriri“ për vete u dogjën, u tretën, që botën më të bukur ta shohim, unë e ti!

Do të shkruaj, se më shkruhet. S'është e thënë, gjithkujt t'i duhet!.. Mjaft që qëndr'e shpirtit tim, gurgullon, si një burim!

Kur shkruan poezi, poeti elktrizohet, truri bëhet nul nëpër vargje elektronizohet.

{{ quote.lyrics }}