Hyjnore është që jam shqiptar, trashëgimi e kam nderin, fjalën e fisnikërinë, lotët e të kaluarës ende në mua jetojnë, por sot shkruaj, mendoj dhe endem i lirë.

Ty flamur, ty moj shqipja dykrenare, të mbajmë simbol në djepa e varre!

Dora e drejtesise zbarkon, gezojme bashkimin, porta gjithëshqiptare mirëpret shtetin e ëndrruar,

Ne qiellin e kalterte gjithesine e shqipes, vallen hedhin shqiponjat, mbretereshat e Arberise.

Toskerishtja, gegerishtja qendrojne bashk ne unison, jane shpirti i nje kombi qe na mban, idetifikon, dialekti jug-veri gjuhen shqipe e pasuron.

Shqiptaret jane rrace e zgjuar, jane nje soj e jane nje fis, vijne nga fiset me te lashta, nga trojet e Iliris, jane bij Ilirianesh, burra trima kapedanesh.

Ne qiellin e kalterte gjithesine e shqipes, vallen hedhin shqiponjat, mbretereshat e Arberise.

Le të ketë dritë, kujdesuni natyra e pastër të na rrethon, paqja brendashqiptare lejoni të mbretëron, hapni dyert për mbarësi, vëllazërim e bashkim.

Jemi komb i pa parë. Jemi të lumtur që jemi Shqipëtar. Gjuhën tonë mos ta përzihem. Në vendë të Okes të themi mirë.

Kombit po i fshive të vërtetën, ja devijon historinë. Po i fshehe simbolet e historisë, ja humb identitetin.

“Shqiptari“ kanë pagëzuar tokën e bekuar, besë, plisë, xhamadan, shqiptar i thonë, një festë kanë, me flamurin kuqezi festojnë, portën e mbyllur të ndasisë kanë hapur, më në fund Lirë Frymojnë.

Arbëria bashkëjeton, vlerë të tillë bota nuk ka parë, njerëzimi vështirë e kupton, kjoftë krishter o mysliman, ShqipNjë në botë bashkëjeton.

Shqipëri e madhe ka qenë, është dhe do të jetë, shqiptarizma i ka rrënjt të thella, lulëzon mbi këtë planet.

Emri Shqiptar Fisnikëron Botën e Mbarë.

Përmbi sfondin e kuq u ul shqiponja dhe flamuri valëvitet mbi ne. Kuq e zi i veshim ditët tona, himne ngrejmë përmbi Atdhe.

Kosovari andrron me pas pasaporten e Shqipnise...

Ah, moj Shqipja ime e madhe... dikur Europa plakë të përzë me gurë… Qysh në zanafillë ajo e uruar Kockë të ka në grykë, se je gjë e çmuar.

Vetem nepermjet gjuhes indetifikojm te shkuaren, krenohemi per te tashmen, percaktojm te ardhmen.

Të mos humbasim kohë të kërkojmë bashkim me anën e atyre që përpiqen të mbushin taskën, që tallen me mjerësinë e popullit shqiptar dhe që kanë vetëm një vesë: fitimin, dhe një dashuri: paranë. Me këta, jo vetëm bashkimi nuk bëhet, por është edhe i rrezikshëm.

Të mbetur pa unitet fetar, e vetmja lidhje që ka mbajtur shqiptarët të bashkuar ka qenë gjuha.