Të mbetur pa unitet fetar, e vetmja lidhje që ka mbajtur shqiptarët të bashkuar ka qenë gjuha.

Vërtet ne kemi Bajram e Pashkë, por Shqiptarinë e kemi bashkë.

Mos shikoni kisha e xhamia: feja e shqyptarit asht shqyptaria!

Unë do të rroj deri sa ta shoh të bukur, të dashurën Shqipërinë tonë të lirë dhe të madhe, e pastaj me gëzim le të vdes.

Ne duam të bëjmë një komb shqiptar, dhe për këtë punë kemi nevojë për bashkim të të gjitha pakicave të Shqipërisë me shumicën shqiptare.

Të mos humbasim kohë të kërkojmë bashkim me anën e atyre që përpiqen të mbushin taskën, që tallen me mjerësinë e popullit shqiptar dhe që kanë vetëm një vesë: fitimin, dhe një dashuri: paranë. Me këta, jo vetëm bashkimi nuk bëhet, por është edhe i rrezikshëm.

Ah, moj Shqipja ime e madhe... dikur Europa plakë të përzë me gurë… Qysh në zanafillë ajo e uruar Kockë të ka në grykë, se je gjë e çmuar.

Kosovari andrron me pas pasaporten e Shqipnise...

Përmbi sfondin e kuq u ul shqiponja dhe flamuri valëvitet mbi ne. Kuq e zi i veshim ditët tona, himne ngrejmë përmbi Atdhe.

Emri Shqiptar Fisnikëron Botën e Mbarë.

Shqipëri e madhe ka qenë, është dhe do të jetë, shqiptarizma i ka rrënjt të thella, lulëzon mbi këtë planet.

Arbëria bashkëjeton, vlerë të tillë bota nuk ka parë, njerëzimi vështirë e kupton, kjoftë krishter o mysliman, ShqipNjë në botë bashkëjeton.

“Shqiptari“ kanë pagëzuar tokën e bekuar, besë, plisë, xhamadan, shqiptar i thonë, një festë kanë, me flamurin kuqezi festojnë, portën e mbyllur të ndasisë kanë hapur, më në fund Lirë Frymojnë.

Kombit po i fshive të vërtetën, ja devijon historinë. Po i fshehe simbolet e historisë, ja humb identitetin.

Jemi komb i pa parë. Jemi të lumtur që jemi Shqipëtar. Gjuhën tonë mos ta përzihem. Në vendë të Okes të themi mirë.

Le të ketë dritë, kujdesuni natyra e pastër të na rrethon, paqja brendashqiptare lejoni të mbretëron, hapni dyert për mbarësi, vëllazërim e bashkim.

Ne qiellin e kalterte gjithesine e shqipes, vallen hedhin shqiponjat, mbretereshat e Arberise.

Toskerishtja, gegerishtja qendrojne bashk ne unison, jane shpirti i nje kombi qe na mban, idetifikon, dialekti jug-veri gjuhen shqipe e pasuron.

Shqiptaret jane rrace e zgjuar, jane nje soj e jane nje fis, vijne nga fiset me te lashta, nga trojet e Iliris, jane bij Ilirianesh, burra trima kapedanesh.

Ne qiellin e kalterte gjithesine e shqipes, vallen hedhin shqiponjat, mbretereshat e Arberise.

{{ quote.lyrics }}