Zgjedhi aleatët e tu dhe mëso të luftosh në shoqëri, pasi askush nuk e fiton luftën i vetëm.

Ai që nuk është kurrë vetëm, nuk mund ta njohë vërtet veten e vet.

Poetët: rojtarët e fundit të vetmive.

Këtë tmerr të vetmisë, këtë nevojë për të harruar veten tonë jashtë mishit, fisnikërisht njeriu e quan nevojë dashurie.

Pa vetminë time do të isha akoma më vetëm.

Nganjëherë kam përshtypjen se jam vetëm në botë, kurse herë të tjera jam i sigurt.

Është e shkruar që njerëzit e mëdhenj të jenë më të vetmuarit në botë.

Vetmia është të dëgjosh erën e të mos mund t'ia tregosh askujt.

Ai që të ndihmon kur je në vetmi, meriton të jetë me ty edhe në turma.

Çdo njeri është i sinqertë për sa kohë që është vetëm. Kur shfaqet një person tjetër, atëherë nis hipokrizia.

Ata që kërkojnë gjithnjë turmat, vetëm nuk janë askushi.

I urrej personat që vjedhin vetminë time, pa më dhënë në këmbim një shoqëri më të mirë.

Nëse prania e dikujt të plotëson hapsirën e thellë të vetmisë, lëre të qëndrojë me ty!

Personi përpiqet të bëjë të gjithë njerëzit të lumtur, por shpesh përfundon duke u ndjerë vetëm!

Unë jam vërtet një “udhëtar i vetmuar“; nuk e kam ndier kurrë se i përkas atdheut, miqve e as të afërmve të mi më të ngushtë. Në të vërtetë, përballë këtyre lidhjeve kam pasur gjithmonë ndjenjën e qartë të të qenit i huaj dhe gjithmonë, kam ndier nevojën për vetmi.

Të jesh vetëm është më mirë, sesa të shpenzosh kohen me njerez të pa vlerë!

Vetmi nuk do te thote te jesh vetem, por te ndihesh vetem.

Çastet e vetmisë absolute janë jetësore për mirëqenien vetjake të paktën aq sa gjumi.

Njerëzit e vetmuar që bisedojnë me të vetmuar të tjerë, bëhen akoma më të vetmuar.

Njeriu që s'merr dashuri, vëmendje dhe kujdes, është gjithmonë më i varfër se ai që nuk ka as bukë.

{{ quote.lyrics }}